Właśnie wróciłam z koncertu inaugurującego II Międzynarodowy Konkurs im. Fryderyka Chopina dla Pianistów Amatorów. Zapewne bardziej znany jest Wam Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina organizowany co 5 lat (z nielicznymi wyjątkami) od 85 lat. Przez prawie pół wieku organizatorem konkursu było Towarzystwo im.Fryderyka Chopina, które powstało w 1935 roku. Towarzystwo nie tylko organizowało konkursy, ale gromadziło wszelkie materiały związane z naszym wielkim pianistą. Przez lata swojej działalności stworzyło spory zbiór oryginalnych dokumentów o ogromnej wartości. W roku 2001 trzeba było utworzyć troszkę nowych stanowisk 'dla bliskich i znajomych królika' i powstał Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, który przejął część prerogatyw Towarzystwa, m.in. organizację Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F.Chopina - no coś przecież musiał robić. Organizacja konkursu, który w tym czasie miał już ogromną renomę na świecie, raczej nie przysparzała nowym jego organizatorom większych trudności. Toteż nie męczą się oni zbytnio organizując coś do czego garnie się większość pianistów. Wraz z konkursem Towarzystwo utraciło wielu sponsorów. Pozostawiono mu działalność upowszechniającą i popularyzującą muzykę F.Chopina. Organizują więc m.in. cykl koncertów w Łazienkach, które odbywają się przez całe lato w weekendy i każdy kto ma tylko ochotę może przyjść usiąść na ławce (albo na trawce) i posłuchać pięknej muzyki. To na, organizowane przez Towarzystwo, koncerty biegam od września do maja, do Pałacu Staszica. To oni zainicjowali w roku 2009 I Międzynarodowy Konkurs im.F.Chopina dla Pianistów Amatorów - czyli miłośników sztuki, którzy odbywszy studia muzyczne zajęli się zawodowo innymi dziedzinami życia, na fortepianie grywając dla przyjemności. Można by określić ich jako pasjonatów-hobbystów. Na konkurs przyjeżdżają na własny koszt, wpłacając dodatkowo wpisowe. Jedynie finalistom zwracane są koszty podróży i zakwaterowania. Dzisiejszy koncert inauguracyjny zagrał laureat pierwszej edycji Konkursu - Svyatoslav Levin zatrudniony w branży informatycznej. W jego dzisiejszym programie zawartych było m.in. 12 etiud, bardzo trudnych technicznie. https://www.youtube.com/watch?v=uqUL2qAiWashttps://www.youtube.com/watch?v=nsdsHEIINhU
Słyszy się opinie (po pierwszej edycji, już), że konkurs stoi na bardzo wysokim poziomie. Wykonania charakteryzują się profesjonalizmem i ogromną pasją. Kto wie czy w przyszłości nie stanie się konkurencją dla Konkursu zawodowców. Ja życzę mu tego z całego serca! Trzymam kciuki za powodzenie tej akcji (chociaż nie będzie łatwo bez sponsorów). Całe szczęście, że członkowie Towarzystwa działają też profesjonalnie i z ogromną pasją :)
Patrząc na osiągnięcia naszych niepełnosprawnych olimpijczyków, słuchając przepięknych interpretacji pianistów-amatorów nasuwa mi się jeden tylko wniosek, że zawodowstwo zabija pasję.
Ponarzekałam sobie trochę, ale doszukałam się plusa w tym całym moim wyjeździe -ostatni dzień wakacji spędziłam w pięknym miejscu. Gospodarze skansenu rozdawali gościom ziemniaczki (Bryzę) - bo to przecież wykopki były. Można było sobie nabrać ile tylko dusza zapragnie. No tom wzięła całe 2 kilo na pamiątkę.
, właściwie był to wyjazd po samochód Romci. Zostawiła go tam w czerwcu, jak uszkodziła sobie nogę i zapakowali jej kolano w gips. Nie musiała mi 2 razy mówić, kierunek - morze - zawsze jest dla mnie właściwym kierunkiem. Pogoda była zmienna ale nie przeszkadzało mi to w łażeniu z kijkami po plaży. 
Zaprosiłyśmy Stasia, by przyjechał do nas z Koszalina i dał krótki koncert. 
Było miło i kameralnie - ludzi niewiele, bo to poezja śpiewana. Może, gdyby jakieś dyskopolo albo biesiada to byłoby większe zainteresowanie. A tak... Jednak, ci kuracjusze, co przyszli, widać było, że słuchają, wzruszają się i śmieją. Jedna słuchaczka w dowód wdzięczności za występ podarowała-wyrecytowała własny wiersz. Miłe. W czasie tego krótkiego pobytu byłam na jednej zorganizowanej wycieczce do ogrodów Hortulus w Dobrzycy. Przepiękne miejsce.
Znajdują się tam ogrody tematyczne: japoński,
angielski, francuski, mistyczny
, biały, purpurowy, leśny itp itd z oryginalnymi aranżacjami, 
jak np. ta na zdjęciu "GAUDI". Na tym również zdjęciu widać jak gość wykopuje sobie jakąś roslinkę. Chociaż tuż obok był wielki sklep ogrodniczy, w którym można było nabyć sadzonki roślin, facet wpadł na genialny pomysł. po co ma kupować jak można sobie wykopać roślinkę. Taka nasza-polaka-cwaniaka cecha. Świetnie się tam czułam aż nie chciało się stamtąd wyjść. W piątek wyjazd do Ciechocinka na spartakiadę. 
W całym tym przedsięwzięciu liczy się udział i zabawa - nie traktujemy spartakiady jako rywalizacji a uczestniczek jak konkurentki, chociaż były bardzo ambitne wyjątki. Zjechały dziewczyny z całej Polski. Sporo nas było. Po sportowych zabawach przemaszerowałyśmy przez Ciechocinek przy dżwiękach lokalnej orkiestry dętej, rozdając baloniki i "Sekrety Życia". 
Wylądowałyśmy w muszli koncertowej, gdzie wystąpiły dla nas Jarzębinki z 'Koko EURO' i innymi hiciorami. Zerwałam się, bo chciałam jeszcze przypomnieć sobie Ciechocinek.
Dzień zakończył się uroczystą kolacją i zabawą. Następnego dnia, po śniadaniu, wyjechaliśmy w kierunku domu. Wcześnie, bo obawialiśmy się po południu korków. Ale podróż mijała zadziwiająco szybko, więc wstąpiliśmy do Skansenu Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Urokliwe miejsce, jesli ktoś lubi wiejskie klimaty. Na dodatek miejsce tętniące życiem, nie muzeum, bynajmniej. Wioskę mazowiecką stanowią chaty z różnych okresów XVIII-XX wieku. W chatach można pogawędzić z prawdziwym szewcem, spróbować swojskiego chleba ze świeżo utłuczonym masłem, poznać techniki tkackie, wyplatania koszy wiklinowych, 
przędzenia wełny, wykonywania różnych ozdób. W zagrodach żyją sobie zwierzęta domowe, w przydomowych ogródkach uprawia się warzywa, na polach - zboże. Jest park, dworek
, stajnie i konie. Wiele razy plenery skansenu stanowiły plan filmów fabularnych. Dworek np. stanowił plan w "Panu Tadeuszu".
:* :* 