Ludzie ,którzy uśmiechają się bez względu na to czy w ich życiu świeci słońce czy pada deszcz...
Umieją płakać nad własnym losem,nad krzywdą innych łzami ulgi,a potem podnoszą głowę ku słońcu i idą ku nowemu wyzwaniu,być może silniejsi.
Szukają ciepła tam gdzie serce skute jest lodem.
Wierzą w krasnoludki,elfy i wszystko to co daje dziecięcą radość.
Dostrzegają jasne strony tam gdzie inni widzą tylko ciemność i nie tracą przy tym poczucia rzeczywistości.
W człowieku widzą tylko dobre cechy,te złe chcą tuszować...
Wielu z tych optymistów to ludzie skrzywdzeni przez los ale to jakby dodawało im skrzydeł i pozwalało przezwyciężyć kolejne trudności...
Chyba takim ludziom jest łatwiej.Tak,spróbujmy czasami być optymistami...
Zacznijmy może na początek od uśmiechu...
Ja właśnie to robię dla was :))))
