Wczorajszy dzień niczym szczególnym się nie wyróżniał..cóż..Wielka Sobota...ostatnie poprawki domowe...ostatnie porządkowe prace..Degustowałam wszystkie potrawy świąteczne..czy wyszły dobre i czy smaczne ciasta upiekłam..cóż byłam dość pełna i lekko wzdęta.
Spojrzałam na okno w dużym pokoju...i stwierdziłam..że poprawie firankę..bo jakoś krzywo ja w pośpiechu zawiesiłam...Jak pomyślała tak zrobiła. Wzięłam krzesełko i niczym akrobatka , wspinając się odrobinę dodatkowo na palcach zaczęłam odpinać i poprawiać owa firankę. Trochę wysiłku mnie to kosztowało..wyginałam śmiało ciało przy tym dość intensywnie..ale w pewnym momencie usłyszałam, coś w rodzaju rozpruwającego się materiału..Nic to pomyślałam...nagle poczułam lekkie ukłucie w brzuchu...i uczucie ciepła jak spływa od brzucha po uda i kolana...Nagle zrobiłam się lżejsza z 5kg...ale nic to...firanka musiała wisieć idealnie...
Czas schodzić z krzesełka..spojrzałam w dół..a tam..szok...widzę krew na udach i kolanach oraz wszystkie moje jelita,które wypełzły niczym wąż na podłodze...Blizna pooperacyjna pod brzuchem mi pękła ...
Kutfa ..co teraz robić...? Nie zastanawiając się długo..poszukałam jakieś reklamówki ( pierwsza lepszą znalazłam z biedronki..bo i w miarę duża )...zapakowałam te swoje bebechy do niej...założyłam kurtkę...wsiadłam do samochodu i pojechałam na wieczorynkę przy szpitalu..Niewygodnie mi z tym pakunkiem między kolanami było prowadzić auto..ale dałam radę. Pamiętam tylko, że wysiadłam z samochodu..weszłam do izby przyjęć..ale reklamówka miała słabe uszy..pękła mi..f..wszystko mi z niej wyleciało a ja się jeszcze o to potknęłam, przewracając się zemdlałam..i ciemność nastała..
Teraz siedzę na szpitalnym łóżku i pisze tego bloga, gdyż jestem po zabiegu i muszę trochę tu poleżeć...
Mam nadzieję, że Wasze święta miną bez takich przygód..
Wszystkich pozdrawiam świątecznie!
Alfa Muscae
