Krocze przez życie
Dwiema ścieżkami
Ta jedna pełna
Obcych i znanych
Postaci rzeczy
Zwykłych mijanych
A druga ścieżka
Zupełnie prosta
Nikogo obok
Tylko ja sam
Tak jakby świat się
Nagle wyludnił
Wszystko gdzieś
Znikło wyparowało
Została tylko
Przedziwna pustka
Szkło potłuczone
Pęknięte lustro.............. i serce
on 1
gdzie nie znajdzie mnie nikt
lid geworden:
"POZWÓL MI Z SOBĄ POMILCZEĆ"
