on 1
gdzie nie znajdzie mnie nikt
lid geworden:
"POZWÓL MI Z SOBĄ POMILCZEĆ"
co Ty na to
Historia lubi się powtarzać. Udowadniać, że te puste slogany o uczeniu się na błędach są tylko sposobem na to, by swoje rozczarowanie choć trochę umniejszyć. Dają nam nadzieję, na to że, już nigdy nie poczujemy się tak samo, tak jak teraz. Nic bardziej mylnego. Mija trochę czasu i znów krzywdzą nas te same ręce, znów ufamy tym, którzy na nasze zaufanie nie zasługują, dajemy kolejne szanse. Zbyt łatwo zapominamy i zbyt łatwo pozwalamy, aby naszym życiem kierowały emocje. W pogoni za szczęściem stajemy w obliczu przekonania, że tym razem będzie inaczej, próbując tym samym oszukać siebie. Nie może być dobrze, skoro powielamy coś, co już kiedyś się nie udało. Tylko czasem bardzo trudno jest odejść, ustalić priorytety, które pozwolą wygrać rozumowi z sercem, które mówi, że warto. Tkwię w tym, lecz wiem, że nadszedł czas, by to w końcu przerwać. Uwolnić się, udowodnić sobie, że mogę być szczęśliwy sam. Boję się tego bólu, nie wiem czy jestem na to gotowy, czy dam radę.https://www.youtube.com/watch?v=kZuYff81-Fc
