ز كـــــوى يــــــار مى آيد نسيـــــم باد نـــــوروزى
ازيــــن بـــاد ار مـــدد خـواهى چراغ دل بر افروزى
چو گل گر خرده اى دارى خدا را صرف عشرت كن
كه قارون را غلطها داد ســـــــــوداى زر انــــدوزى
به صحـــــرا رو كه از دامن غبار غم بيفشـــــــانى
به گلزار آى كز بلبل غــــــــزل گفتن بيامـــــــوزى
طريق كام بخشى چيست؟تـــــرك كام خود كردن
كلاه ســـــــــرورى آنست كز اين تـــــرك بر دوزى
سخن در پرده مى گويم چو گل از غنـچه بيرون آى
كه بيش از پنج روزى نيـــــــست حكم مير نوروزى
ميى دارم چو جان صافى و صوفى مى كند عيبش
خــــــدايــــــــا هيچ عاقل را مبــــادا بخت بد روزى
جدا شد يار شيرينت كنون تنــــها نشين اى شمع
كه حكــم آسمان اينـــست اگر سازى و گر سوزى
به عجب علم نتوان شد ز اسباب طــــــرب محروم
بيــا حافـــظ كه جاهل را هنى تر مى رسد روزى!!
سلام
صبح سرد جمعه تو این روزای آخر سال برای همه به نیکی
دلاتون گرم
لبخندتون به خیر
