nicola555

Patrzę przez okno,bo wyjść nie chce się 
Drzewa kołyszą się ,ale to nie wietrzyk
W ich gałązkach gra,nie
To wściekły zły wicher gra
Jak kompozytor ciche tony leciutkie
A za chwilę mocne akordy skrzypce grają
Jak żal i tęsknota człowieka duszę otaczają
Tak dziś i wiatr zły targa i szarpie
Goryczy struny jak by skarżył się 
Powiedzieć chciał co go boli
Wsłuchać się trzeba a zobaczysz człowieka
Który skarży się narzeka , ale
W samotności to przeżywa ,bo
Tak to z człowiekiem bywa
Kiedy jest na świeczniku dużo szumu krzyku
I w koło ludzi się kręci, przyjaciółmi nazywani,ale
Kiedy coś ze zdrowiem szwankuje 
Kiedy sie już nie dokazuje
Bardziej się czujesz opuszczony I cisza częściej gości
I przekonujesz się że....
Nie prawdziwi przyjaciele to byli
Było super bo za fri się najadali i się bawili
I patrzę przez okno zamyślona
Porównując to wściekłe wycie
I swoje położenie
Wniosek wyciągam że...
Całe życie człowiek uczy się