Usoprades

Co się dzieje z tym światem?
Gdzie spontaniczny romantyzm?
Gdzie słowa?
Kwiat twego łona
Ogród rozkoszy
Duszy mej tęsknoto
Pani mego serca
Gdzie?
Czułe pieszczoty słów wyszeptanych
Tak mało słowa kocham
Jesteś piękna
Jesteś darem dla mnie
Czy wszystko nicości oddane?
Gdzie uwielbienie dla niej?
Ja wiem jest tylko boisz się słów
Ja się nie boję napiszę
Pani jesteś darem dla mnie
Pokarmem mego istnienia
Pani tak pragnę
Zanurzyć się w kielich kwiatu twego łona
Dostąpić cudownej rozkoszy
Dać upust żądzy nieokiełznanej
Pieścić twe krągłości
Szaleństwem
Spełnieniem
Rozdrażnieniem
Byś niczym kwiat, co wydaje nasiona
Dała mi owoce naszej miłości.