Konuşmamız artık bir hayalse
Seni unutmam yıllar geçse de
Geceme sensiz hüzün düşse de
Sustum, ağlamadım duyarsın diye
Ben her gece seni hayal ettim
İnan bir gün eksilmedi sevgin
Hasretinden yandı tutuştu kalbim,
Sustum, ağlamadım duyarsın diye
Şimdi ağlamak üzereyim,
ben hiç ağlamadım oysa.
Gittiğin zaman bile yine yüzümde gülümseme vardı.
Şimdi o da yok.
Sanırım kabullendim bazı şeyleri.
Mesela hepsinden önce Gittiğini,
seni kaybettiğimi,
dönmeyeceğini
kısacası her şeyi.
Acı çekmek bu olsa gerek dedim kendi kendime.
Mutluğumun bile bir karşılığı olmalıydı
ve ödemeliydim zamanı geldiğinde.
Meğer sen varken hesabıma yazıyorlarmış da benim haberim yokmuş.
Sen gittikten sonra,
her gece, dirhem dirhem aldılar göz yaşlarımı
Bilirsin, matematiğim kuvvetlidir benim
ve hesaplarıma göre sanırım ödemem gereken fazla bir şey kalmadı
yada canımdan başka verebilecek bir şeyim de.
Üç beş gece daha.
Sonra eskisi gibi mutlu olucam. eskisi gibi...
Hani unuttum diyorum ya yalan.
Sence unutabilir miyim o geceyi.
Herkes yazın verdiği sıcakla yorganı üzerinden savururken
ben yalnızlığın koynunda üşüdüğüm o geceyi unutabilir miyim.
Avutabilir miydim kendimi
Sabah olduğunda ne sen vardı artık yanımda nede bir umudum.
Bir gecede Değişen ne çok şey vardı oysa.
Aynada baktığım yüzüm bile yabancıydı
ışığı sönmüş iki misket parçasından farksızdı gözlerim.
Oysa ne çok beğenirdin....
ellerimi başıma, başımı aynaya yasladım.
Beni hayata bağlayan her şey,
ayakta tutan senmişsin de benim haberim bile yokmuş.
Şimdi ağlamak üzereyim ve ben hiç ağlamadım oysa..
