%%GD_PHOTO_ID%1952570%l%x1Z%%
Nie Tylko cierpienie
Jest na Świecie
Ale Jak Można uwierzyć w Szczęście
patrząc w te smutne oczy
które tak samotnie toną we łzach
na statku naszego losu
Chcemy dobrego sternika
Co zdąży na czas
Opuścić żagle przed burza
I wyrwie nas z objęć głodnych fal rozpaczy
Pewnie upragniony lad w oddali
Będzie jak zwykle złamana obietnica
Bo marzenia
rodzą się w porcie iluzji
A coś z niego ciągle wypędza nas w morze
Nasza przyszłość to nieznany kurs
Ale ty wietrze wiej w żagle
I kieruj
naszym statkiem
w stronę horyzontu,
tam gdzie spokojny i jasny brzeg
chociaż go jeszcze nie widać...